Scheldetocht                               17 juni 2017                          Rilland.

We vertrokken met een voor ons nieuwe chauffeur, Peter genaamd, naar Rilland.
Ik werd me pas bewust waar die plaats ligt toen men mij vroeg om mee te rijden naar Zeeland.
Gelukkig bedoelden ze Aalsmeer! De start te Rilland bleek praktisch onvindbaar.
Het café “Happy Inn” waar we stopten was wel feestelijk versierd, maar klaarblijkelijk niet voor ons.
De chauffeur reed twee keer door de straat voor hij de startplek vond.
Het heette daar stationsbuurt en lag dan ook vlak langs de spoorweg op een weilandje met een een partytent en twee mobiele wc's. Beetje primitief.
Voor de routes moesten we de geel geverfde pijlen op de straat volgen.
Erg bijzonder vonden we de tocht niet na de eerste helft.
Gelukkig was Ria, zo wijs, om bij de eerstvolgende rust te vragen of we de Schelde eigenlijk nog wel te zien kregen.
Vervolgens gingen we op de instructies af die ons gegeven waren en liepen we via deze alternatieve route,
middels het nemen van een dijkje, een stukje langs de Oosterschelde.
Dat was het aanschouwen best waard.
Er kwamen ons ook nog langere afstandlopers tegemoet hier.
Een heer liep zelfs de 80 km en was die ochtend om 2.30u van start gegaan!
Innig tevreden met onze tocht liepen we naar de finish.
De wandelaars, die de originele route hadden gevolgd, waren daar niet zo over te spreken.
Gezellig was het wel in de schaduw onder de bomen.
Daar moesten we wel eerst alle banken voor verzetten, maar dan heb je toch een leuke groep om op de foto te zetten.
Vriendelijk was de organisatie wel.
Maar toen er gevraagd werd of we volgend jaar terug wilden komen,
kon ik dit heel diplomatisch beantwoorden met dat ik niet over zulke beslissingen ging maar dat dit afhing van het bestuur.

Groet Lenie van Leeuwen.