Twee bussen waren er weer paraat voor vertrek vanaf Aalsmeer.
Aangekomen te Holten moest Koos, onze chauffeur,
zoeken hoe we bij de start konden komen. Verscheidene straten waren
namelijk afgezet voor de carnavalsoptocht die zo zou gaan beginnen.
Al lopend werden we al snel het dorp uitgeleid en moesten achter het
station langs om het spoor over te steken en het nationaal park De Holterberg in te gaan.
Langs de paden waren paaltjes geplaatst met jaartallen en beweegbare blokjes waarop
info stond over gebeurtenissen uit dat jaar. Daar wist Hennie alles al vanaf want die
had hier eerder gewandeld en haar geboortejaar opgezocht. Het allerlaatste jaartal: 2015,
zagen we toen we voor vertrek weer naar de bus liepen.
Overigens, was deze info tussen twee, uit de grond opreizende benen, geplaatst.
Erg leuk gedaan.
Op 5,5 km bleek een wagenrust te zijn. Natuurlijk veel te klein om alle mensen te
kunnen ontvangen. Wij, met onze twee bussen en dan ook nog eens een busgezelschap
uit Enkhuizen enz..
Er moesten dus heel wat mensen onverrichterzake aan voorbij gaan. Toen ik daar gezeten,
hoorde, van een medewandelaar, dat we hier na een tochtje naar de top, nog eens moesten
bivakkeren, was de beslissing om over te stappen op de 10 km gauw genomen.
Want inmiddels was het ook nog eens gaan regenen. Bovendien leek het ons sowieso
leuker om de optocht mee te maken dan door het bos te dwalen met dit snertweer.
We waren keurig op tijd om volop te kunnen genieten van het carnaval. Op deze wijze
herdacht ik ook nog eens mijn vader die als wens had om eens het carnaval te mogen
meemaken als hij gepensioneerd zou zijn. Helaas is die wens voor hem niet in vervulling
gegaan omdat hij deze leeftijd niet mocht bereiken. Dus mensen stel niet uit tot morgen...