Kootwijkerduin en veentocht                              12 november 2016                          Uddel.

Met een overvolle bus vertrekken we vanuit Aalsmeer, waardoor er bestuursleden met eigen auto moeten rijden naar Uddel. Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt. (maar er wel, in een ver verleden, over horen vertellen.)
Om 12 uur bij “Rabbithill”, verschijnt Erik Jan bij de bus om mede te delen dat het een zwaar parcours zal worden en we echt niet meer dan 3.45 uur de tijd krijgen. Dus weinig 15 km lopers dit keer.
Achteraf viel het ons allemaal reuze mee. Misschien omdat we ons er op ingesteld hadden. Over de hei blijkt het een fluitje van een cent voor ons en door het Kootwijkerzand gaan we als een speer, met de blik op oneindig.
Hoera eindelijk weer eens wat meer dan een enkele paddestoel in beeld en het herfstbos is prachtig gekleurd. Daar genieten we volop van. Vanaf de start konden we overigens ook nog richting de Sint Nicolaasbungalow als we dat hadden gewild.
Vanaf vandaag is de sint weer in het land namelijk. Met al die rellen eromheen vraag ik me af of het nog wel een feest is voor de kinderen.
De rust bij de Brinkhof is op 8.3 km en als we het zo berekenen komen we wel op tijd aan. Ik was wel blij dat Jozien zich bedacht had en geen kom soep nam. Dat scheelt in tijd nietwaar.
Jolanda opent daar haar trommeltje en trakteert ons op zelfgebakken pepernotenkoek. Met een voldaan gevoel startten we voor de 2e helft van de tocht.
Bij Rabbit Hill aangekomen zie ik een zwarte Piet voorbij rennen. “Zijn zak is zeker leeg” roept Jolanda waarop iedereen in de lach schiet.
Maar natuurlijk ben ik hem gaan zoeken voor de foto. Als ik hem vind, zit ie met een klein meisje rustig te kleuren aan een tafeltje.
“Had je zo'n haast omdat je pepernoten op waren, vraag ik nog. Nee ik moest met de trein mee” zei hij. Sommige Pietjes zijn nog niet zo slim!
Bij de uitgang maak ik nog een foto betreffende de info van een Mega Sint show te Julianatoren, en dat is het dan wel weer.

Fijn gewandeld,

Lenie van Leeuwen.