We gingen op weg deze stralende dag, om te zien wat er nu weer te beleven viel.
Nou dat was de moeite waard. Het werd een heerlijke wandeling door
Jac P Thijsse-, Amstel- en Beatrixpark en natuurlijk ook het Amsterdamsebos.
Wat opviel waren de bloeiende planten zoals de struik in de Rododendronvallei,
de Petunia in het Thijssepark en een heel veld met paarse Heide.
In het Amsterdamse bos zagen we een heel bijzondere boom met een stervorm in de stam.
Bij nader inzien allemaal kauwgom,wel creatief, ik hoop dat de boom het overleeft.
Er is zo te zien ook een kinderwandelpad tegenwoordig. We kwamen daar borden
met kabouters tegen tenminste.
Toen we na 7,5 km bij de Bosbaan kwamen om te rusten werden we hartelijk
ontvangen en kregen een speciaal gereserveerd plekje aangewezen. Bijzonder!
Ze hebben zeker voordien klachten gehad over de snelheid van de service.
Wandelaars willen nou eenmaal maar even zitten en snel weer weg kunnen.
Hierna trokken we het Amstelpark in. De tocht over de lange vlonder kan beter geschrapt worden.
Je hoeft er niet persé overheen. Ook als het niet gevroren heeft kun je er nog over uitglijden,
zag Marijke. Na dit prachtige park, ontstaan tijdens de Floriade in de beginjaren 70 liepen we
ongemerkt ook nog door het heringerichte Beatrixpark. Bij het verlaten dacht ik een
kerstmuts op wielen te zien maar dat bleek gewoon een (rood/witte) buggie te zijn.
Hierna liepen we door het bedrijventerrein met z'n hoge kantorenflats, en verbaasden
ons over de nieuwe aanbouw. Op het pleintje bij de Hema stond een zielige, gehalveerde
leeuw (van het Beatrixpark?) en er was een nog af te maken lucht/fietsbrug.
Na wat trambanen te zijn overgestoken kwamen we opeens, i.p.v over De Boelelaan,
langs S.C. Buitenveldert via de Gustav Mahlerlaan Iemand van ons clubje kwam daar
op het lumineuse idee om hier te pauzeren. Goed plan was dat, al was het wel
afgeladen druk.We zaten er wel lekker maar de stoelen werden wel bijna onder
onze kont vandaan gegrist toen we vertrokken. Intussen werd er een snerttoernooi
gehouden. De trofeeën stonden buiten te wachten op de winnaars.
Na het Anton Meesterpad, (ook geheel nieuw voor ons) nog even langs de
VU en na wat omwentelingen, toen het bos weer in voor de laatste etappe.
Wat over het algemeen weer bekend terrein is. Al blijft het stukje rondom Boerderij
Meerzicht, sneeuw of niet, toch altijd even mooi. En ook de kleine Poel is schitterend
met zijn Urbanuskerk op de achtergrond.
Hartelijk dank voor de prachtige route, we hebben er van genoten.
Dank ook aan de mensen die al die tijd achter de tafels zitten om ons
in- en uit te schrijven en die misshien ook wel lekker buiten hadden willen
zijn met dit mooie weer.
Groetjes Lenie van Leeuwen. (Marijke, Bep en Lida)