Wat vond ik het fijn om na 3 jaar hier weer terug te zijn.
Toen ik wist dat we hierheen zouden gaan nam ik me al voor om een korte route te nemen.
Toentertijd had ik te weinig gezien van dit mooie stadje en bovendien wilde ik ook een museum in.
De start was eender, de rest heel anders.
Een pracht van een route was uitgezet. We liepen door de nog rustige
winkelstraat met heel veel authentieke pandjes en vervolgens over de
aarde wallen en kwamen langs een oude korenmolen,'t Vliegend Hert,
genaamd. Een standaardmolen met wel 3 zolders, en daarmee uniek in
Nederland, staat er op de info. Te bezichtigen elke 1e en 3e zaterdag van
de maand. Het zag er toch erg gesloten uit ook al was het de 3e zaterdag.
Dan maar weer door.
Maar als toefje op de taart kwamen we langs het Bastion waarvan “stichting 1 april”
een museum heeft gemaakt
Het betreft de geschiedenis van de overwinning op de Spanjaarden op 1 april 1572.
Dankzij de Watergeuzen, de 1ste overwinning tijdens de 80 jarige oorlog met Spanje.
Hieraan hebben wij onze 1 aprilmoppen te danken trouwens.
Er stond een ijverige gids van alles uit te leggen tegen een andere groep en wij
vielen eigenlijk midden in zijn verhaal. Wat ik wel heb opgevangen is dat er in 1972
een groot feest was vanwege de 400 jarige herdenking. Koningin Juliana was er ook bij.
Een geëmigreerde Amerikaan keek verbaasd op te horen dat dit niet jaarlijks werd gevierd,
zij deden dat wel in Amerika. Inderdaad terecht, Leiden viert dit ook op 3 oktober en
Alkmaar op de 8e.(van Haarlem zou ik het niet weten)
En zo is dus de “1 april stichting” ontstaan.
Als mijn moeder nijdig was, omdat er te weinig werd gedaan,
zong zij altijd met luide stem: “In naam van Oranje doe open de poort
de water gestaat voor Den Briel” dan wist je wel hoe laat het was,vertelde ik de gids.
Tja, dat zingen ze tegenwoordig niet meer op school, verzuchtte hij. Dit heeft er wel
voor gezorgd dat Den Briel goed in mijn geheugen zit.
Onze groep wandelaars was dik een uur voortijds binnen. Omdat we geen
zin hadden om zo lang te wachten op de bus zijn Mirjam en ik nog een rondje
van 5 km gaan wandelen. We kwamen in de winkelstraat nog heel wat bekenden
tegen die daar ook zo over dachten.
Na dit alles reden de bussen naar Hoek van Holland en kregen we,
aan het water bij Nieuw Unicum, een broodmaaltijd geserveerd. Prima
in orde allemaal en heel gezellig.Voldaan na deze mooie dag werden we
weer huiswaarts gereden.
Ik heb weinig geschreven over wat we voor de rest ervaren hebben tijdens de wandeling.
Neem van mij aan dat we nog veel meer hebben gezien en ook veel hebben gelachen.
Maar het stukje geschiedenis hoorde er gewoon bij. Als je hier nog nooit
geweest bent moet je er toch beslist eens heen.