Prinsenbeek                               28 februari 2015                          Snertwandeltocht

Het ledental blijft maar groeien bij de Aalsmeerse wandelvereniging. Met 5 nieuwe leden erbij kennen wij geen crisis en dus vertrokken we weer met 2 bussen die dag. Ik kwam in die van Wim terecht, maar Koos kwam nog even langs om een verloren voorwerp te laten zien. Natuurlijk was dat mapje pleisters van mij. Het zal niet waar zijn,zei hij al.

De tocht in Prinsenbeek heette de Snerttocht, maar het weer was daar niet naar. Ik was tenminste blij met mijn dunne jasje, de meesten liepen al snel te puffen van de warmte.
De snert was bij onze binnenkomst al op, maar niet getreurd daarvoor in de plaats kregen wij koffie met cake. Ik herkende de startlokatie, een schoolgebouw, al snel aan de kleine w.c tjes met vuilniszakken voor de kijkgaten. 5 jaar terug waren we hier ook geweest. Ook de rustplaats ( 't veehandelshuis) met zijn koperen tegel voor de ingang was een punt van herkenning. Elly was toen als aspirantlid voor het eerst mee, las ik in mijn oude verslag. Ondanks haar val in een bramenstruik werd ze destijds toch lid.

Het parkje over het viaduct was een echte verrassing. Wat is dat mooi aangelegd. Daar kunnen andere gemeentes nog wat van opsteken. Daarna gingen we naar een fietsbrug die over snelweg en spoorlijn liep. Officieel moesten we daar trappen bestijgen. Maar wij, Hennie en ik, die wat achterop waren geraakt, hebben mooi de lift genomen. Aan de overkant van de fietsbrug was in de straatstenen een mozaïk van een locomotief te zien. (de afkorting BAK erbij staat voor Beeckse Algemene Karnavalsstichting) Precies eender als op de koperen plaat voor 't Veehandelshuis. Tijdens karnaval wordt dit dorp niet voor niets Boemeldonck genoemd. Hier heeft dus vroeger een treintje gereden.

Toen we vanuit de rust waren vertrokken dachten we nog alle tijd te hebben trouwens. Volgens de aanwijzingen hadden we er al 10 km opzitten. Maar over die laatste 5 km deden we heel wat langer dan het geplande uurtje. Waarschijnlijk was het niet zo goed opgemeten. Nu we het over maten hebben Ina vertelde ons in de bus dat Gemetjes ( straat waar we doorliepen) een maat schijnt te zijn. Of het lengte of gewicht is vertelde ze er niet bij.
Zij was sowieso goed op dreef die dag. We werden aardig entertained onderweg. Zelfs Wim was zo onder de indruk van haar dat hij op de terugweg de verkeerde afslag nam zodat we er nog wat extra kilometers gratis bij kregen.
Het was heel gezellig.

Tot een volgende keer.

Lenie van Leeuwen.