deventer/doesburg                              12 april 2014                          Uitgaansdag

Als vanouds gingen we vanuit Aalsmeer op weg in 2 bussen, met chauffeurs Ton en Koos. Ik zat in die van Ton. Hij had heel wat te vertellen onderweg. Zo kwamen wij o.a. te weten dat de hoteltoren waar we langs reden, door Maup Caransa was neergezet. Deze had de zo succesvolle formule van de hotelbon bedacht.Velen wisten dat, maar dat hij de naam van zijn hondje: “FLETCHER” naar zijn hotelketen had vernoemd wist toch niet iedereen.Ton vertelde ook waar het Pipi Langkoushuis had gestaan (die zo'n 600 meter is verplaatst) En enpassant, om ons wakker te houden, zei hij kilometers van te voren dat we bij de Prenatalwinkel goed op moesten letten. Daar waren zulke leuke huisjes ingebouwd. Grapjas. Zou Koos dit ook allemaal hebben verteld aan zijn busgezelschap?

Jolanda deed ook een duit in het zakje. Degene die het gewaagd had om een lunchpakketje mee te nemen moest die alsnog inleveren en kreeg strafpunten. Elly had haar ontbijtje toen net achter d'r kiezen. Eindelijk kregen we ook te horen waar de rit heen zou gaan. Helemaal naar Deventer. Oh, dacht ik nog,een leuke plaats om te vertoeven. Mis gedacht,we gingen daar niet wandelen. We werden er afgezet om vervolgens op rondvaartboot “Eureka 5”, naar Doesburg te varen. Het was er een, bij uitstek, geschikte dag voor. De mist was net opgetrokken toen we aan boord gingen. De chauffeurs stapten, een halte verderop, bij ons aan boord nadat ze de bussen hadden geparkeerd.

De afvaart was iets later dan gepland. Er moest bij de spoorbrug gewacht worden tot de trein er overheen was gereden.(geen punt, alle tijd met koffie en gebak voor ons neus) Voor de boot eronderdoor kon, werd een deel van de brug horizontaal geheven. Ook bijzonder om mee te maken. We kwamen tijdens het varen langs” Bronckhorst”, het kleinste stadje van Nederland. In de bomen langs de oever zagen we nesten met ooievaars. Er was bij één nest zelfs een kopje van een jonge ooievaar te zien. En intussen stond het lunchbuffet al voor ons klaar. Wat een service.

Bij het afmeren te Doesburg verliep het allemaal niet zo vlot. De loopplank moest van voren worden gehaald. Al het personeel sjouwde mee. Dat was blijkbaar niet zoals gebruikelijk. Voor mij werd zelfs de loper uitgelegd zodat ik niet uit zou glijden met m'n krukken! Om 16.00 u moesten we weer aan boord zijn. Wie telaat was moest 37 km zwemmen werd erbij verteld. Ik heb zo'n beetje rondgezwalkt te Doesburg en kwam zo af en toe wat bekenden tegen van de boot. Na wat foto's te hebben gemaakt in verscheidene straatjes wilde ik de bazaar bezoeken in de Martinikerk. Die was al afgelopen, de mensen waren de boel al aan het ontruimen en ik werd tegengehouden. Maar een vrouw zei dat ik er wel in mocht. Dus is me dat toch gelukt. Het houten gewelf was het enige bijzondere aan het interieur vond ik.

Tegenover de kerk bleek het Elvis café museum te staan. “Kings Place” genaamd. Samen met Mirjam en Joke ben ik er later nog binnen geweest. Het betreft een 40 jarige verzameling van de eigenaar van het café. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er aanwezig. Je moet het beslist gezien hebben of je fan bent of niet.

Nadat we nog in een boetiekje een sjaaltje en Mirjam zelfs een jurkje gekocht hadden, zijn we nog even naar het mosterdmuseum geweest. Er bleek te weinig tijd over, dus werd er alleen een potje mosterd gekocht. Gauw terug naar de boot, zwemmen wilden we niet graag. Daar werd het dinerbuffet alweer op tafel gezet. Om 17.00u konden we uitgebreid eten halen. Als klap op de vuurpijl kregen we van Ina ook nog eens het inschrijfgeld terug in een envelop! Daar waren we even stil van. Zo verwent worden en dan nog geld toe ook zeg!!

Het was een lange en zeer gedenkwaardige dag. Dank je wel A.W.V. Aalsmeer, nog vele jaren wandelplezier erbij gewenst.

Lenie van Leeuwen