Hattem                15KM              14september 2013                          Bos en heidetocht

Het wandelseizoen van de A.W.V Aalsmeer is weer geopend met deze tocht. Bij de bussen stond Ina alles te noteren voor we in mochten stappen. Ik was me blijkbaar vergeten in te schrijven en dat terwijl er wel 3 dames in mijn auto meereden. Die hadden raar op hun neus gekeken als ze terug hadden moeten lopen vanuit Aalsmeer naar Hoofddorp! Maar er was gelukkig nog plek zat. Ina raadde aan om verdeeld te gaan zitten. Men wilde allen met haar mee schijnbaar want die bus was goed vol terwijl men in de andere bus bijkans kon liggen. Of men had liever Koos dan Wim als chauffeur, dat laat ik in het midden. Het was voor ons achterin wel afzien want de kachel deed het wat al te best. Een sauna was er niets bij. Maar genoeg gezeurd, zo’n 1,5 uur later kwamen we te Hattem aan en mochten we dan toch gaan lopen.

Met een koppeltje van 6 gingen we van start voor deze afstand. Het bleek wel goed gepijld in het bos al was de aanwijzing héén en terug wel wat verwarrend. Hennie zei daarover enthousiast dat het Almere wel leek. Maar daar was het een echte chaos hier viel dat achteraf toch wel mee. Ik heb me er maar niet in verdiept. Er waren genoeg Akela’s in de groep die het er heel goed vanaf brachten, vooral Bep bleek er een kei in. Na een rondje van bijna 10 km waren we weer terug bij Caatjes keuken. De mensen van de 5 en de 10 km konden daar dus al lekker settelen terwijl wij nog 5 km moesten. Jolanda hield het echt voor gezien en verzette geen poot meer. Wij, Elly en ik hebben de moed weer bij elkaar geraapt en het samen met Bep, Hennie en Joop afgemaakt. Al viel het voor Hennie met d’r blessure aan haar voet ook niet mee. De route ging behalve door het bos ook over de prachtig bloeiende Wezepsche heide en de Vuursteenberg. Aan het eind van de tocht kwamen de uitgelopen wandelaars, die al onderweg waren naar de bus, ons tegemoet. Wij gingen nog even naar het toilet intussen. Koos vermaande ons met de opmerking dat we 5 minuten te laat waren. Maar hij wist dan ook niet dat wij nog een kwartiertje speling van Ina kregen voor we van start waren gegaan.

Het weer was er intussen niet beter op geworden. Gelukkig hadden Elly en ik nog droge schoenen in de bus om aan te trekken. Want aan het beginseizoen zit altijd nog een gezamenlijk maaltijd vast. En als je dan met natte voeten zit is dat niet lekker. De locatie kenden we nog van van het voorjaar. Toen zaten we er met zijn allen op de koffie met gebak. Het was de DENNENHOEVE te Nunspeet waar we terecht kwamen. Het eten was er voortreffelijk, alleen het drankje na wilde niet zo vlotten. Elly is er zelfs nog voor naar de keuken gelopen. Voor mij hoefde het toen al niet meer.

Al met al weer genoten van de samenkomst en het wandelen met elkaar.

Lenie van Leeuwen.