Meppel                              29juni2013                          Poort en Drenthetocht

Het is altijd erg vroeg opstaan om mee te kunnen met de lange tocht van A.W.V. Om 7.30 vertrekt de bus al. We zitten riant, plek is er genoeg op deze tocht helemaal naar Meppel. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en zus Toos gebeld dat ik in de buurt van haar woonplaats ben en gevraagd of ze ook naar het startgebouw “De Poele”komt. Het lukt en ze heeft ook wandelschoenen aan. We hebben alle tijd zodat we samen de 12,5 km gaan uitproberen.

Heel verrast is ze al als we door een bosgebied gaan waar ze nog nooit geweest is. Er is daar ook een terrein voor naaktrecreatie. Ze kan het niet laten om even achter de haag te gaan kijken, niemand aanwezig. Te Ruinerwold, bij een huis naast de kerk, staat in het raamkozijn dat wandelaars en fietsers er welkom zijn voor water en lucht. Toos heeft wel dorst dus besluiten we er aan te gaan. We worden hartelijk ontvangen door een echtpaar dat in de keuken zit. Zij is de koster van de kerk en hij werkt mee. Een vierkant huisje achter, waarvan ik veronderstelde dat het een schuurtje was, blijkt het ketelhuis te zijn van de kerk, horen wij van hem. Het raamkaartje is op zijn initiatief neergezet. Als lange afstandswandelaar heeft hij ervaren dat het prettig is om ergens aan te kunnen kloppen als er niets in de buurt is. We praten ook over het bos met dat stukje naturistengebied. Waarop zij weer verteld dat dit Engelgaarde heet en door de plaatselijke bevolking het gat van Blijdenstein wordt genoemd.

Kijk hiervan word ik altijd zo vrolijk onderweg, zeg ik tegen Toos als we weer verder trekken. Je geniet niet alleen van de natuur maar ook van de mensen die je ontmoet.

Halverwege de tocht staat aan de weg een tafel waarachter twee vrijwilligers limonade en water uitdelen. Ook hier raken we aan de praat. Als Toos opmerkt hoe leuk ze het vindt wat onze vereniging doet, horen we dat deze wandelvereniging ook regelmatig met hun leden in een bus op weg gaat om ergens anders te lopen. Wel wat kleinschaliger, maar toch!!

Onderweg wordt Toos nog gebeld door haar dochter die informeert hoe het gaat. De afspraak was dat ze haar zou ophalen als ze het niet redde. Maar Toos zegt zo enthousiast dat ze wel 12,5 km doet dat de vraag niet eens gesteld wordt door Brenda.

Vlakbij de finish gaan we de ernaast gelegen Kruiskerk in als we horen dat er op een orgel wordt gespeeld. Oefening voor het concert van die avond. Als we uitgelopen zijn meldt Toos zich spontaan aan als lid bij “De Poelle”. Ze krijgt direct het landelijk wandelboekje en wordt nog verwend met potloden voor de kleinkinderen. Ik schaf voor haar het eerste wandelboekje aan en laat die stempelen. Wat kan een mens blij worden hiervan.

Als we terugrijden meldt chauffeur Koos dat hier allemaal motorspotters langs de weg staan. De T.T. van Assen is ook beëindigd.

Het was weer een gedenkwaardige tocht.

Lenie van Leeuwen.