Rotterdam                               16 maart 2013                          39e R.E.T wandeltocht

Wat een luxe, we vertrokken in een touringcar met tafeltjes. Het ontbrak er nog aan dat we bediend werden onderweg. De startplaat was ook bijzonder, op het bedrijventerrein van de R.E.T was dat. (Rotterdamse Electrische Tram) Er waren mensen in de bus die zich deze startplaats herinnerden maar voor mij was het nieuw. Bij mijn weten was de vorige keer dat de A.W.V. naar Rotterdam ging, op 3 september 2005, tijdens de wereldhavendagen. Daarbij werden demonstraties gegeven met een stormbaan en mochten we de marineschepen op. Een heel andere tocht dus. Maar deze wandeling viel me ook niet tegen al was die lang zo indrukwekkend niet.

Het weer was nat, vooral bij aanvang, een optimistisch heerschap zei daarover dat we zo meer zuurstof binnen kregen. Wie weet is dat wel zo. Ik had in elk geval heel wat energie nodig om de andere wandelaars bij te houden als ik weer een foto had geschoten.

We kwamen opmerkelijk veel volkstuinen tegen, een ervan heette Eigen Hof, en op Tuinderslust kon U nog terecht voor een stukje grond. Het St. Franciscus Ziekenhuis waar we langs liepen is helemaal up to date sinds we een Paus hebben met die naam. Op ons koor, zit een zekere Frans. Die grapjas heeft nog vergeefs gezocht naar een mijter om als Franciscus de eerste binnen te treden bij de repetitie.

Waar we ook keken op de tocht, overal werden nieuwe woonwijken gebouwd. Ook vliegveld zestienhoven, waar we langs trokken, moet op de schop zei een heer die uit de buurt kwam. Gelukkig constateerden we dat er ook een oude boerderij uit 1879, in ere hersteld gaat worden door de Fa Ammerlaan uit Rozenburg. De stal was er wel het slechtst aan toe geloof ik. Wat een contrast met de bungalow met de naam “Schijn Bedriegt.” Volgens Bep kwam deze naam vroeger veel voor op boerderijen. Maar ook dat heb ik nooit vernomen. Op 10,3 km was er een wagenrust. Beslist niet toereikend, er stonden niet eens toiletten, zodat we pas op 18 km bij Café Biljart van Eijk terecht konden. Ik was dan ook heel blij met een schoon chemisch toilet in een park verderop. Over het terrein van de Hooglanders zijn we ook gekomen. Eén stond wel angstig dichtbij het hek waar we door moesten. Verderop liep een moeder met een kalfje, gelukkig had pa stier meer belangstelling voor de malse grassprietjes dan voor ons.

Bij een huis met gezellig dierenweitje had men een rake slagzin gezet. Op het bord stond te lezen:“Wij houden wel van Uw hond maar niet van zijn stront.” Bij toeval zagen we een dame netjes met een plastic zakje bezig nadat haar hondje zijn behoefte had gedaan, dus misschien helpt de slagzin wel. Kortom we hebben weer veel meegemaakt onderweg. Krijn heeft zelfs de ooievaar nog gezien. Die is mij ontgaan. Wel viel mij een verbodsbord voor paard en wagen op. Een sportwagen merk Corvette in een krappe voortuin en Hennie zag zelfs een aanwijsbord voor fiets en wandelaar op zijn kop staan. In de vitrine bij de uitgang lagen aardewerk bordjes van de Nijmeegse Vierdaagse van jaren her. En ook daar wist ik het bestaan niet van. Aldus weer veel wijzer geworden.

Lenie van Leeuwen.