Winterwandeltocht               Heerhugowaard                   4 februari 2012                   15 km

Na, door wat gladde binnenwegen, Iny opgehaald te hebben en een stukje achter een strooiauto aan te hebben gehangen, kwamen we als laatste aan bij de bus in Aalsmeer. Er waren wel 20 afzeggingen van wandelaars die het niet aandorsten.

Toen we de Wijkertunnel uitkwamen gereden bleek de omgeving plots veranderd in een mistige wereld met rijp aan de bomen. In een uurtje waren we bij de startplaats en kregen ruimschoots de tijd om de afstand te lopen. Onze groep vond het een prachtige tocht. Persoonlijk denk ik dat dit kwam door de sneeuw die alles zo mooi maakte. De flat, met vrolijk gekleurde balkons, stak prachtig af tegen de strakblauwe lucht hier. Graffiti werd er, door de sneeuw op de voorgrond, ook fraaier op. Een fietser die ons voorbij reed wist al blindelings hoe de route liep. “Bij de Dekamarkt rechtsaf ”klonk voor ons als een bevestiging dat de tocht exact eender was als 3 jaar geleden

Op een heuveltje voor ons, vloog een tiener al sleeënd onderuit en op straat liet een klein meisje zich, lekker warm ingestopt,op de slee voorttrekken door haar moeder. Echte sneeuwpret dus, al was de wind wel snijdend koud. De wakken bij de bruggetjes waar we langs liepen werden goed bezocht door allerlei gevogelte. Op sommige plekken waar een baantje geveegd was zag je kinderen schaatsen. Voor de rest lag alles onder een dikke laag sneeuw bedolven. We moesten daarom wel lachen om de beschrijving met: volg het 1e sintelpad of neem het 3e graspad. Halverwege zagen we de familie Grapendaal wandelen. Ook een unicum, zo konden we elkaar op de foto zetten.

Na een molenwijk zonder molens, moesten we bij de splitsing van de 10 km beslissen of we op de 15 km bleven of voor de kortere afstand gingen. Maar we hadden tijd genoeg over voor deze afstand. Hierdoor kregen we toch nog een molen te zien aan de horizon en pony’s die blij door de wei renden bij het zien van mensen. Aangekomen bij de Veenweg zagen we een lieflijk jaren 30 huisje waar ze aardappelen verkochten. Bij het lezen van ’n horeca reclame: “De Bolle Buik voor al Uw feesten” schoot Kitty in de lach. Haar zoon had, Bram Moszkowicz in een zwemboek gezien, tijdens zijn vakantie. ‘Nou mam, hij oogt beter met zijn pak aan hoor’, was zijn uitspraak!

Niet lang na dit voorval bereikten we Café De Swan aan de Middenweg om te rusten. Een rustplaats met een warm interieur. Een ouderwetse Mahoniehouten bar, vloerbedekking en een rij dartsborden aan de wand. We vervolgden hierna dezelfde weg. Op de muur van een moderne kerk met 3 klokken, hangend in een open venster, zagen we dat het net 14.00 u was. Nog een uurtje de tijd dus. Bij het winkelcentrum zagen we ineens een stofwolk dichterbij komen. Het bleek een bezemwagen te zijn die als sneeuwschuiver diende.

Nog even langs de ambachtelijke bakker, met leuk uithangbord en een huis met de woorden KAAS en MELK in glas - in - lood en we waren de dorpskern alweer uit. Na een oversteek moesten we bij huize “Scherpenheuvel” rechtsaf. Ik poogde er een geit te kieken maar hij leek wel onzichtbaar op de foto’s. Moeite voor niets en gelijk weer een achterstand op de andere lopers.

Terug bij de start gekomen ontmoetten we nog de wandelaars van Stevo, die eerder huiswaarts zouden gaan. Helaas hun bus wilde niet starten. Een geluk voor een aantal van hen die mee mochten met ons, wij hadden immers 20 zitplaatsen over. De overige passagiers moesten wachten op een busje die onze chauffeur, Ton Oskam, netjes voor hen besteld had alvorens we vertrokken.
Met vriendelijke groet: Lenie van Leeuwen.