Winterwandeltocht               Heerhugowaard  
                4 februari 2012  
                15 km
Na, door wat gladde binnenwegen, Iny opgehaald te hebben en een stukje achter een
strooiauto aan te hebben gehangen, kwamen we als laatste aan bij de bus in Aalsmeer.
Er waren wel 20 afzeggingen van wandelaars die het niet aandorsten.
Toen we de Wijkertunnel uitkwamen gereden bleek de omgeving plots veranderd
in een mistige wereld met rijp aan de bomen. In een uurtje waren we bij de startplaats
en kregen ruimschoots de tijd om de afstand te lopen. Onze groep vond het een
prachtige tocht. Persoonlijk denk ik dat dit kwam door de sneeuw die alles zo mooi maakte.
De flat, met vrolijk gekleurde balkons, stak prachtig af tegen de strakblauwe lucht hier.
Graffiti werd er, door de sneeuw op de voorgrond, ook fraaier op. Een fietser die ons voorbij
reed wist al blindelings hoe de route liep. “Bij de Dekamarkt rechtsaf ”klonk voor ons als
een bevestiging dat de tocht exact eender was als 3 jaar geleden
Op een heuveltje voor ons, vloog een tiener al sleeënd onderuit en op straat liet een klein
meisje zich, lekker warm ingestopt,op de slee voorttrekken door haar moeder. Echte sneeuwpret dus,
al was de wind wel snijdend koud. De wakken bij de bruggetjes waar we langs liepen werden
goed bezocht door allerlei gevogelte. Op sommige plekken waar een baantje geveegd was zag
je kinderen schaatsen. Voor de rest lag alles onder een dikke laag sneeuw bedolven.
We moesten daarom wel lachen om de beschrijving met: volg het 1e sintelpad of neem het
3e graspad. Halverwege zagen we de familie Grapendaal wandelen. Ook een unicum, zo konden
we elkaar op de foto zetten.
Na een molenwijk zonder molens, moesten we bij de splitsing van de 10 km beslissen of we op
de 15 km bleven of voor de kortere afstand gingen. Maar we hadden tijd genoeg over voor
deze afstand. Hierdoor kregen we toch nog een molen te zien aan de horizon en pony’s die
blij door de wei renden bij het zien van mensen. Aangekomen bij de Veenweg zagen we een lieflijk
jaren 30 huisje waar ze aardappelen verkochten. Bij het lezen van ’n horeca reclame:
“De Bolle Buik voor al Uw feesten” schoot Kitty in de lach. Haar zoon had, Bram Moszkowicz
in een zwemboek gezien, tijdens zijn vakantie. ‘Nou mam, hij oogt beter met zijn pak aan hoor’,
was zijn uitspraak!
Niet lang na dit voorval bereikten we Café De Swan aan de Middenweg om te rusten. Een rustplaats
met een warm interieur. Een ouderwetse Mahoniehouten bar, vloerbedekking en een rij dartsborden
aan de wand. We vervolgden hierna dezelfde weg. Op de muur van een moderne kerk met 3 klokken,
hangend in een open venster, zagen we dat het net 14.00 u was. Nog een uurtje de tijd dus.
Bij het winkelcentrum zagen we ineens een stofwolk dichterbij komen. Het bleek een bezemwagen
te zijn die als sneeuwschuiver diende.
Nog even langs de ambachtelijke bakker, met leuk uithangbord en een huis met de woorden
KAAS en MELK in glas - in - lood en we waren de dorpskern alweer uit. Na een oversteek
moesten we bij huize “Scherpenheuvel” rechtsaf. Ik poogde er een geit te kieken maar hij
leek wel onzichtbaar op de foto’s. Moeite voor niets en gelijk weer een achterstand
op de andere lopers.
Terug bij de start gekomen ontmoetten we nog de wandelaars van Stevo, die eerder huiswaarts
zouden gaan. Helaas hun bus wilde niet starten. Een geluk voor een aantal van hen die
mee mochten met ons, wij hadden immers 20 zitplaatsen over. De overige passagiers moesten
wachten op een busje die onze chauffeur, Ton Oskam, netjes voor hen besteld had alvorens we vertrokken.
Met vriendelijke groet: Lenie van Leeuwen.