De 3 daagse van Zeeland.               30km                 13, 14 en 15 mei 2010

Met Jolanda afgesproken om ,vanaf Schiphol ,met de trein van 13.45u naar Goes te gaan. Keurig op tijd zaten we op het perron te wachten, met ons rug naar de rails. Daardoor bijna gemist. Want ongemerkt stond ie daar al.
We waren amper gezeten of dicht gingen de deuren. Oef, das schrikken! Bij station Leiden zag Jolanda dat op het perron stond aangegeven dat het achterste deel afgekoppeld zou worden. Zaten wij daar nu in of niet, was de vraag. En natuurlijk komt er dan geen controleur langs! Het risico maar niet genomen en één coupé naar voren gegaan. Dat bleek heel wijs want een mevrouw wist ons te vertellen dat kennissen van haar (die dat niet deden) zomaar te Antwerpen waren beland.
Gelukkig konden we daarna gerust achteroverleunen, die 2 uur in de trein is dan zo weer voorbij.
Te Goes, even in de stationsrestauratie koffie op en wandelend met de koffer naar ons logeeradres gegaan.
Is iets verder dan we dachten, de koffer van Jolanda wilde vóór blijven! We moest een dooie artiestenbuurt door: John Denver; John Lennon en Elvis ; tot aan Chopin.
Er kwam ons een mevrouw achterop rijden die vroeg of we soms naar ’t Slotakkoord onderweg waren. Het bleek onze gastvrouw te zijn. Een muzikale duizendpoot: organist, dirigent en zangeres.
Die avond was ze zelfs helpen zingen in een tenorkwartet.
We werden hartelijk ontvangen door haar, haar man en twee honden. Waarvan er één,(net als wij) ook te gast was.
Na over en weer nieuwtjes en kamerbezichtiging was het voor ons terug naar het centrum lopen om er te gaan eten.
Bij het stadskantoor hing de vlag halfstok voor een vliegtuigongeluk te Libië waarbij o.a. 70 Nederlanders zijn omgekomen. Ruben, een jongen van 9 jaar, is de enige overlevende.
In het centrum aangekomen hebben we eerst een oude vrouwen- en mannenhuis bewonderd en een oud wezen huis en kwamen daarna op het kerkplein waar wel twee gigantische Baselieken staan.
Eén vroeg gotisch en één laat gotische kerk, pal tegenover elkaar. Beide Maria Magdalena geheten.
Hoe verzinnen ze het. Na de sightseeïng maar eens echt naar een eettent gezocht en gevonden.
Het werd De Landbouw op de Grote Markt. Lekkere saté en Irish coffee na.
De paraplu hadden we wel meegenomen maar niet nodig gehad. Toen we weer op ’t Slotakkoord waren werd de straat pas nat zagen we vanuit het raam.
Na een puzzeltje en wat praten, gaan slapen. Morgen de eerste wandeldag tenslotte.
Die dag beschrijft Jolanda, vrijdag ben ik weer aan de beurt.

Na een goede nachtrust gaat om 7uur de wekker. Half 8 ontbijt, zeer uitgebreid.
8 uur vertrek vanuit het logeeradres en rond half 9 van start voor de 1e wandeldag. We vertrekken vanuit het schoolgebouw van de Edudelta, vlak naast het station.
Ton Zwarts van de KNBLO Noord Holland komt even een praatje houden, en al pratende lopen we over het industrieterrein. We gaan het spoor over richting ’s Heer Hendrikskinderen.
Een zwaan heeft wel een heel mooi plekje uitgezocht om te broeden, een prieeltje
. Lopend over wat ooit een schelpenpad was komen we bij ’s Heer Arendskerke. Dit is een stukje van de Napoleonroute
. In ’s Heer Arendskerke staat een behoorlijk grote stoel met een echte heksenbezem.
Hier bij de tennisvereniging vinden we de 1e rust/controlpost. Na de rust via een gevaarlijke oversteek richting een grasdijk.
Aan het eind hiervan een verzorgingspost met fris, plat water (zonder bubbels), appel, komkommer. Erg lekker.
Verderop weer een grasdijk op, nu met hoog gras. We hebben een lange broek aan is wel prettig want er staan ook prikkels tussen.
Na een klim over het hek komen we bij de Planketent, hier staat een verzorgingspost met bouillon.
Na het gras krijgen we nu een dijk met grote kiezels, loopt ook lekker. Links van ons het water de Schenge, een overblijfsel van de watersnoodramp in 1953.
In de wei verschillend gekleurde koeien. Na deze dijk door de polder op weg naar “de Oranjeboom” in ’s Heer Hendrikskinderen, waar de volgende controle is.
We komen nu weer een beetje in de bebouwde kom. In het park de laatste controlepost, we hebben net al gerust en gaan dus verder. Een erg leuk groot recreatieterrein met speeltoestellen, midgetgolfbaan, kinderboerderij. Dan kris kras door de stad weer naar de start.
Nu begrijpen we waarom het Ganzenstadmars heet! Wat een ganzen in de stad.
Als we ons kaartje voor morgen in ontvangst genomen hebben lopen we naar de snuffelmarkt. Lenie koopt nog een boek.
Terug naar huis om te douchen en dan weer terug naar de stad om te eten. We belanden bij de chinees.
Met onze gastheer en vrouw koffie gedronken nadat we terug waren en de dag doorgenomen. Omdat wij meerdere nachten blijven in ’t Slotakkoord krijgen we een linnen tas met opdruk. Vers van de pers, wij zijn de 1e gasten die dit presentje in ontvangst mogen nemen.

Bij het gordijnen opentrekken zagen wij het, een helder blauwe lucht, korte broeken weer. Na een goed ontbijt ,met zelfs een warm croissantje, gingen we goedgemutst op weg.
Al vrij snel liep het een park in waar een kat aandacht vroeg op het hek van stadsboerderij “Kom Us Kieke”. Klagelijk mauwen terwijl ie toch niks tekort kwam zo te zien.
Na dit deel weer een stukje over industrieterrein, maar dat werd al gauw een smal pad door ’t Poelbos.
Het liep er heerlijk. Weer zagen we in de verte de kerktoren van ’s Heer Arendskerke en gingen er ook nog doorheen, maar een ander deel dan op dag 1, om vervolgens ‘t Poelbos weer in te duiken.
Verderop gaf een bord aan stond een huisdieren verzorging – en uitvaartcentrum. Uit de verte zag ik het voor een man- bijt -hondbordje aan.
Al heel snel waren we bij de eerste controlepost te Heinkenszand, waar we de koffie lekker buiten , in ’t zonnetje konden drinken.
Voor de entree stond nog een heel veld met narcissen te bloeien. Halfom de Stelleplas gegaan daarna, waar op een steigertje twee jongens zaten te vissen.
Na schapen in de schaduw onder een golfplaten dak en een smal pad waar aan het eind ervan een klompenmakerij bleek te staan, stuitten we op een grote fruitboomkwekerij. Ook die dag nog een grote bosbessenkwekerij gezien.
Er is hier dus niet alleen maar akkerbouw. Na een huisje dat “Boebeland”, heette met heel veel verschillende tulpen er rond omheen zagen we een Border Collie bezig met schapen drijven. Heel bijzonder om te zien.
Aan de oude Zanddijk was een caravanstop onder een grote boom, waar het teveel tochtte om er te blijven hangen. Er stonden wel 2 infoborden die ik nu pas gelezen heb. De een ging over de akkerbouw in Zuid- Beveland, de ander over het polderlandschap hier. De ronde watertjes oftewel Weelen, zijn restanten van voormalige dijkdoorbraken lees ik o.a..
Bij bezoekerscentrum “De Schaapskooi”, hadden we er alweer ruim de helft opzitten en trek in soep met een broodje. Daar was niet op gerekend. Het brood moest nog uit de vriezer worden gehaald!
Na de rust liepen we langs een herdenkingsdijk met Linden waar bij elke boom een, of meer kinderen herdacht worden die aan een stofwisselingsziekte zijn overleden. Daar word je wel even stil van als je die lange laan zo ziet.
Onder een viaductje doorlopend ging het Heinkenszand weer uit. Hierna liepen we dicht langs echte Zeeuwse trekpaarden er was zelfs een veulentje bij. Op planten kwekerij Westhof , werden we verwend met appel en komkommer, zoals bij al die caravanstops, blijken die wel toereikend. In het zonnetje genietend, verteld een heer dat het morgen druk zal worden met festiviteiten.
Er is een bosbessenfietstocht gepland en er zouden trucks met verstandelijk gehandicapten worden rondgereden. Zachtjes aan weer terug door ’t Poelbos en na de spoorwegovergang door Wissekerke, waar de Zeeuwse Vlegel groeit staat er op een bord.(graan waar vlegelbrood van wordt gemaakt)
Dan is er weer een controlestop bij de Oranje Boom,te ’s Heer Hendrikskinderen.” Oh, bij Schele Lou “,zei onze gastvrouw.
Hier alleen het toilet bezocht en weer verder gelopen. Na de Frank van Borsselen- en Floris de Voogdstraat komen we over, voor ons inmiddels, bekend terrein.
Gelukkig hoeven we niet onder het spoor door(afgezet terrein) en dus geen trappen op en af en komen we netjes om 15.30 u binnen bij de finish.
Er werd in de hoek al een meneer verzorgd door de E.H.B.O. anders was ik er misschien wel aan gegaan. Na deze rust direct door naar het centrum en niet eerst opknappen thuis. Te vermoeiend.
Op de Grote Markt is een spin-off voor Stichting Jayden. ( vechten tegen Neuroblastoom Kinderkanker) Imposant om te zien hoeveel mensen er meedoen voor het goede doel.
Na een lekkere salade, weer naar ’t Slotakkoord. De 2e wandeldag is volbracht. Morgen de laatste.

Ook vandaag loopt de wekker om 7 uur af. Lenie heeft oordoppen in en hoort dus niks!
Na het ontbijt gaan we toch wel wat stram op weg voor de laatste dag. Toch wel jammer dat we het 1e stuk hetzelfde lopen als naar ons logeeradres.
Vandaag besluiten we iets lekkers bij de koffie te nemen. De 1e rust is al na 6 km in ‘s Gravenpolder, is wat vroeg vinden we. De volgende is over nog eens 4 km daar gaan we voor.
Het dorp uit een dijkje op, er staan hier allemaal bankjes het uitzicht is leuk alleen jammer van de fabriek die er staat en een lekker geurtje verspreid.
Boven de moeras-plas spotten we een buizerd! Even kijken of hij wat vangen kan.
Verderop weer de spoorlijn van de stoomtrein, hier in de dijk zit een sluisdeur voor het geval er nog een overstroming komt.
Dan op weg naar Kwadendamme voor de volgende rust/controle, op naar de koffie met wat lekkers!
Helaas komen we van een koude kermis thuis, wat een vergissing hebben wij gemaakt. Bij deze rust in cafe ’s Landswelvaren (een Rock-café) is alleen koffie te krijgen in een kopje zonder schoteltje. Er zitten wat oude Rockers aan de bar en de dame achter de bar ziet er ook niet al te fris uit. Buiten blijkt dat dit het Rock-dorp van het eiland is.
De feesttent van Hemelvaartsdag staat er nog. Weer verder over dijken met gras of kiezels.
Na de rust bij de tennisvereniging in Nisse komen we de fietsers tegen die meedoen aan de Zwarte Besjestocht.
Zij hebben rust bij de kaasboerderij Ter Nisse. Daar verkopen ze lekkere ijsjes!!
Verder door de weilanden langs een mooi gerestaureerde boerderij naar de volgende controle in ’s Heer Abtskerke.
Hierna komt het minst leuke stuk van alle dagen, lange rechte wegen. Als we de grote weg weer oversteken zien we nog diverse trucks rondrijden met gehandicapte kinderen. Ook die rijden vandaag in en om Goes rond.
Na het viaduct gaan we langs het Vrouwenputje, dit was tot de 2e helft van de 20e eeuw een bedevaartsplaats. Tijdens de Beeldenstorm is er een Mariabeeld in het water gegooid waardoor dit geneeskrachtig werd. In ….
tijdens de aanleg van de weg is er weer een nieuwe plaats gemaakt. Bij de volgende boerderij krijgen we een lekker vers gebakken pannekoekje, een bemoediging voor de laatste 5 km.
We gaan weer terug naar de start door het Poelbos. Bij de finish koopt Jolanda een medaille als aandenken aan deze 3-daagse.
Na even gezeten te hebben doen we nog wat boodschappen en gaan terug naar huis. Daar maakt onze gastvrouw een kopje soep en kunnen we ons broodje zalm lekker opeten.
De door ons bestelde bolussen staan klaar om mee naar huis te gaan. Wat een service allemaal.

De 3-daagse is gelopen door 325 wandelaars en de Ganzenstadmars door gemiddeld 300 wandelaars per dag.
En dan is het ineens weer voorbij allemaal, en moeten we die koffer weer dicht zien te krijgen. Wat niet meevalt als je extra dingen koopt zoals een dik boek op de snuffelmarkt.
En de bestelde Bolussen en het Vlegelbrood moeten ook nog mee. Dus als onze gastvrouw en heer aanbieden om ons een lift te geven naar het station, zeggen we geen nee.
Zij moesten al hard lachen om de manier waarop we steunend en kreunend de trap af kwamen, terwijl zij in de kamer zaten te wachten.
Nu zijn we dan wel wat vroeg op het perron en is de restauratie nog gesloten, maar het voelt wel prettig aan zo.
Om 10.11 u vertrekt de trein naar Amsterdam en er gaan heel wat mensen met koffers richting Schiphol.
Als we net in de coupé zitten, staat een jongeman op en loopt er weer uit. Nou zeg, hij houdt zeker niet van ons gebabbel, zegt Jolanda nog. Wat blijkt hij moest naar ’t toilet en als je alleen reist moet je natuurlijk je koffer meenemen!
Bij Leiden ontstaat ineens paniek, de trein stopt niet op Schiphol wordt er ineens omgeroepen. Deze trein wordt omgeleid dus iedereen eruit.
Als de volgende trein komt gaat iedereen er weer en even later er ook weer uit als wordt omgeroepen dat de trein die op Schiphol stopt, aan de overkant staat.
Gekkenhuis. Wij hoeven, achteraf gelukkig , daar niet met mee en gaan lekker met deze trein rechtstreeks naar Hoofddorp.
Reis eens met de trein dan maak je nog eens wat mee.
Even naar Jan gebeld dat hij mij om 12.30 u op kan halen vanaf het station aldaar. Jolanda nog bij haar zus in Hoofddorp afgezet en eindelijk weer thuis.
Het was een mooi avontuur en beslist voor herhaling vatbaar, maar ook weer goed thuiskomen.

Lenie en Jolanda