PROPAGANDA TOCHT             WEESP             ( 15KM )             6 MAART 2010

Weer met een volle bus vertrokken uit Aalsmeer. Gelukkig was dit een extra grote (voor 61 inzittenden)zodat wandelaars die zich op het laatste moment pas hadden aangemeld, toch nog meekonden. Eerdaags gaan we nog om een plekje vechten, rare tijden hoor!!
We mochten dit keer zelf onze routes halen bij voetbalvereniging FC Weesp. Daar moesten we wel 2 trappen voor op. “De lift is alleen voor mensen die niet kunnen lopen”zei een moeder tegen haar zoontje, die voor ons uitliep. Dus lieten we ons niet kennen.
We concludeerden al snel dat deze vereniging goed werk verrichtte. Al bij de eerste overweg stonden vriendelijke klaar-overs te helpen en na het viaduct stond een auto met dames van het Rode Kruis de boel in de gaten te houden.
Met een groep van 8 kwamen we algauw in het Diemerbos terecht, na eerst over het Amsterdam Rijnkanaal te zijn gegaan via een pad, over de spoorbrug. Er denderden heel wat treinen voorbij terwijl we daar liepen, maar ik kreeg er toch geen een fatsoenlijk op de foto.
De eerste aanblik van het bos was niet je van het. Weinig bomen. Links langs het pad lagen, zielige,omgehakte stammetjes en verderop waren bergen houtsplinters. Wel was er een infobord met de tekst dat het Diemerbos een aantrekkelijke stadsbos moest worden. Dus het moet nog groeien.
Het meest opvallend aan deze tocht waren de vele bruggen die we hebben belopen. Daarvan vond ik de Veeneikbrug wel een van de spectaculairste, met een knik naar links boven het water.
Ook heel veel water gezien natuurlijk. Ongetwijfeld zijn wij ook langs de Weespertrekvaart gelopen denk ik. Jammer dat deze informatie niet op de routeblaadjes staat.
Bij de skatebaan moesten we ,gelukkig, linksom. Rechts leek het een compleet zwembad bij de ping pongtafel, de zitbanken stonden ook met de voetjes in het water. Het had veel geregend de laatste tijd.
Er was nú dan wel een straf dun windje, maar de zon deed toch goed zijn best vandaag. Aalscholvers probeerden in het kreupelhout ook een beetje zon op te vangen.
Voor koffie en thee konden we (op 7km.) bij het AC Restaurant terecht. Het was zelfbediening en het afrekenen ging op goed vertrouwen vertelde het meisje daar.
Alleen was het bakkie, uit de thermoskannen, lauw/warm helaas. Maar als troost werd de prijs gehalveerd ,en ach, we zaten effe lekker warm.
Na de weg weer te hebben overgestoken, trokken we door Groengebied Amstelland en waren we (zo te zien op een infobord ) ook nog bij de Gaasperplas in de buurt.
Aan de overkant van een watertje zagen we de” Prins Willem Alexander manege”. De vraag schoot me te binnen, of W.A. daar dan ook zelf paard komt rijden, of dat ze die naam mogen dragen omdat hij er een keertje zijn neus heeft laten zien.
En wéér moesten we een heel hoge brug over. Er bovenop staande konden we de spoorbrug, waar we begonnen waren, in de verte zien.
Op naar Driemond.
Aan het Zandpad aldaar, stonden twee mannen het dak van een huis te vegen, zo te zien. Lekkage? Eén van de twee deed een leuk kunstje (op mijn verzoek hoor) voor de foto. Ik had bijna, ”kom van dat dak af”, voor ze gezongen.
Daarna ging het weer richting Weesp. Misschien wel langs die Trekvaart? In een strakblauwe lucht,stond een pracht van een molen in de zon te schitteren.
De naam van deze gele bovenkruier is, ’t Haantje. Er hing een blauw-wit-blauwe vlag uit. Zodat wij dachten dat je er misschien wel Grieks kon eten. Een misverstand, want dichterbij komende zagen we de letters W S in het midden, op het witte vlak staan. Dit staat voor Waard Schap, volgens mijn bevindingen. Er was namelijk ook een Waardschapslaan verderop, waar bovendien, óók zo’n vlag hing.
Wie meer wil weten, zoek het op a.u.b. en vertel mij erover. Toen ik het, na aankomst, bij de vereniging vroeg zeiden ze doodleuk : Oh dat staat vast voor wandelsport, erg logisch niet? Zij kwamen dan ook niet uit Weesp zeiden zij, al zaten ze wel achter de inschrijftafel.
Na de “Roskambrug”,waar je één brug verder het bruggeld mag betalen (omdat deze onbemand is) over te zijn gegaan kwamen we weer aan het einde van de tocht.
En terwijl wij naar de bus terug liepen, liep een colonne soldaten ons tegemoet, bepakt en bezakt. Geoefend voor de 4 daagse van Nijmegen natuurlijk.
Het verslag is weer lang geworden, ik weet het. En toch nog teveel gezien om te beschrijven allemaal. Erg genoten.

Lenie van Leeuwen.