Zeist 19 december 2009

Winterwandeling te Zeist 15 km
Deze dag als laatste aangekomen te Aalsmeer. Ik had heel voorzichtig gereden en ook nog mijn zoon afgeleverd bij de supermarkt , waar hij parttime werkt. Sowieso was het voor mij de vraag of de bus wel zou rijden deze dag, i.v.m. de gladheid.
Maar alles verliep prima, de hoofdwegen waren goed berijdbaar. Dus toen ik er was kon men van start.
Te Zeist, werden we de straat vóór het startlokaal, er door de chauffeur uitgezet. Hij adviseerde om niets in de bus achter te laten want hij ging nog een ander vrachtje halen.
Vóór het startlokaal (van de sjoelclub), moesten we buiten wachten tot het bestuur met lootjes terugkwam. Op dit lootje mochten we een oliebol halen. Wat een verrassing!!
Ik was in dubio of ik dat direct zou doen of pas na het volbrengen van de wandeling. Toch eerst de oliebol opgegeten waardoor de anderen een voorsprong hadden.
Het bos was sprookjesachtig mooi met al die ongerepte sneeuw.
Voor we het Zeister bos bereikten kwam een man met zijspanmotor ons tegemoet rijden. Hij poseerde gewillig voor de foto en ik had gerust in het bakkie gemogen van hem maar we kwamen hier om te wandelen.
Even verder was alweer een ander foto object. Een stilstaande brandweer-auto waar men iets aan het inladen was. Op mijn vraag wat er was ondernomen antwoordde de man van het gezelschap dat ze net een boom hadden omgehakt.
Na de auto gepasseerd te hebben zagen we een groepje brandweerlui lekker genieten van een kampvuurtje. Zeer gevat zei er één “4 euro per persoon”, toen ik hen kiekte. Maar ik zei,”niet gek, hebben jullie er zoveel voor over?” (Heb toen wel de site van de wandelvereniging doorgegeven)
Zou de brandweer daar ook de pijlen hebben opgehangen, ze hingen er zo hoog aan de bomen.
In het Zeister bos kwam een vreemde geit me tegemoet (dat is een moeflon vertelde Jan mij later thuis) Erachter stond zijn gezin, die hij beschermde, zo te zien. Ook was er in dat gebied een hertenkamp.
We passeerden een vader die met zijn kinderen aan het sleeën was alvorens we de rust bereikten.
Het was bezoekerscentrum “De Boswerf”waar een besneeuwde ijzeren haan voor op het pleintje stond. Jammer dat er op deze routebeschrijving niet stond hoeveel km er is afgelegd, want we hadden er best lang over gelopen en dan wil je toch graag weten hoelang het nog is.
Veel mensen van onze groep zaten er gezellig aan de soep. Na de opwarming, in mijn geval, middels een chocolademelk getrokken uit de automaat,weer voort.
Mijn knieën gloeiden nog na door het verschil van temperatuur. Bij de deur lagen folders onder, mooi beschilderde, presse-papier. Buiten liepen we langs een weerhuisje met allerlei gekke spreuken en er stond nog een ladder tegen een boom. Door de brandweer vergeten?
Toen we bij een watertje kwamen vroeg Jozien of ik al een vijver had. Ze bedoelde voor op de foto. (had ik even verkeerd begrepen)
Aan de overkant daarvan was een wit kapelletje van waaruit spontaan livemuziek kwam toen we erlangs liepen. De harmonie was aan het oefenen, was dat even schrikken!
Na een eenzaam landhuis kwamen we in een ander beschermd natuurgebied wat Hoog Beek en Royen heet. Na dit gebied doortrokken te hebben en rechts het gemeentehuis te hebben gezien liepen we richting slot Zeist, waar achter het hek, de lampjes van de kerstboom al brandden.
Om de vijver van het slot wandelend zagen we nog een “Kippenpaleis”, zoals op ons blaadje te lezen stond. Een pony en een paard achter de omheining, stonden ingepakt in een lekker warm jasje. De pony kwam enthousiast aangerend. Ze dacht vast dat er wat te eten was. Maar er stond duidelijk “niet voeren”, op het hek, dus dat hebben we dan ook niet gedaan.
Na de wandeling konden er bij de sjoelclub nog oliebollen worden gekocht om mee naar huis te nemen. Vanuit de bus,ter afscheid nog een laatste foto genomen, van schaatsers op de vijver.
Het was weer lekker.

Lenie van Leeuwen.