Schagen 25 april 2009

Verslag 15 km tocht
De bus vertrok op tijd uit Aalsmeer, met heel veel ruimte voor de passagiers, er gingen slechts 40 mensen mee. Komkommertijd?
Vooral achterin mistten we de Fam. Grapendaal, die op vakantie was. Maar dat werd weer gecompenseerd door de aanwezigheid van de kleindochter van Joop Kuylenburg (onze topfotograaf, zie placemats)
En van Alissa, de kleindochter van Carla, die trots vertelde dat ze voor de 3e keer de 10 km ging lopen. Ze heeft nu bij elkaar al 90 km afgelegd. Een pluim waard, daar moet onze vereniging het wel van hebben!
Het begon al goed met jarige Jolanda, die in de bus trakteerde, en waar we dus ook voor gezongen hebben, al was het wel een kort lied. Zij leve hoog werd er niet bij gedaan, maar ik geloof niet dat ze dat erg vond.
Bij aankomst te Schagen, kon de bus niet op het startterrein terecht, zodat we er zelf heen moesten lopen.
Er ontstond daardoor een hilarisch begin, want die deftige tennishal bleek dus wél het startlokaal te zijn en niet de voetbalkantine verderop.
Hierdoor kwam het dat ik , met Erwin samen, eerst nog moest gaan zoeken waar Alie uithing. Wij waren namelijk de enigen, van het gezelschap, die de 15km deden. Dit bleek een race tegen de klok te zijn. De tocht was volgens het briefje geen 15 maar 16,7km en daar ik ook nog foto’s maakte onderweg. Viel het niet mee om op tijd terug te zijn.
Ik heb het gered, had nog 10 minuten respijt. We liepen met ons drie-een eerst langs de haven, waar vlak daarvoor , in een zijstraat, een automuseum was met een heuse locomotief Ervoor. Net zo een als er te Aalsmeer aan de stationstraat staat.
Daarna zagen we richting Schagerbrug al de eerste, dieprode tulpenvelden in de verte. In de open toren van het gemeentehuis, aldaar, staat een stenen zwaan met een blauw halsbandje. Ervoor is een infobord geplaatst Met de tekst”De kop is de top”. Duidend op de kop van Noord-Holland.
Verderop, aan de overkant van de straat, werd een rommelmarkt gehouden in het Hervormde kerkje van Schagerbrug. Dit leuke kerkje, heeft een houten klokkentoren in rood wit en groen geschilderd.
Daar Alie en Erwin al zo ver voor liepen, dat ik die uit het oog was verloren, ben ik er snel even naar binnen gewipt Om te kijken of er nog iets van mijn gading was. Helaas geen sauslepel te vinden. Blij verrast, zag ik even later Alie en Erwin staat wachten bij “Rondom Gelukkig”, waar wij een lekker bakkie hebben gedaan Op het terras.
De waard vroeg aan ons of we uit het “FARREGAT”, kwamen! Hoe weet hij dat we Aalsmeerders zijn, dacht ik nog. Niet denkend aan de reclame, die Erwin op zijn shirt heeft staan, van de wandelvereniging. De man bleek de zoon van melkboer van ’t Schip te zijn! Echte oud Aalsmeerders weten wel wie dat is. Ikzelf heb alleen Janmaat met zijn melkkar meegemaakt. (met pony ervoor, ook nostalgie hoor)
Hierna zijn we weer vol energie verder gegaan met de tocht. Al lopend, fietsbodjes tegen gekomen met “bloeiend Zijpel route” erop vermeld. Ook reclame voor het wandelen tussen de bloemen op 2 mei a.S. en een bord gezien met “bloemendagen van 2 tm 6 mei in de gem. Anna Paulowna.”
Ter informatie , de plaats Anna Paulowna, is vernoemd naar de russische gemalin van koning Willem II Voor de brug, over het Noord-Hollandskanaal , nog echte dikbilkoeien gezien. Dit kanaal, overigens, is in opdracht van Koning Willem I gegraven.( de kanalenkoning genaamd)
Na een bezoek aan Engeland, waar hij het goede voorbeeld had gezien, is dit 80 km lange, 37 meter brede en 6 meter diepe kanaal ontstaan Gegraven in de tijd van 1809 tot 1824. Daar het te smal was voor zeilschepen werd ernaast ook nog een 6 meter breed jaagpad aangelegd. Hierdoor duurde het uiteindelijk nog 2 dagen eer men van Den Helder naar Amsterdam was!
De brug ging voor onze neus open, omdat er een zeilscheepje met hoge mast door moest. Heb het nog nagezwaaid. Maar wij hoefden niet te wachten want we moesten voorlangs het kanaal blijven volgen.
Nog enige particuliere bloemenstalletjes langs de weg tegengekomen. Het meest verwonderlijke aan het landschap hier vind ik de combinatie van Bollenvelden met mooie stolpboerderijen en weilanden met schapen ervoor. Dat vind je volgens mij niet in Lisse.
De tocht ging hierna richting ’t Zand. Wat zand betreft , het was wel gortdroog. Ik heb nog rollebollende paarden op de foto gezet en er stonden ook Heel wat sproei installaties in werking tussen de tulpen. Te ’t Zand aangekomen, nog een leuke fietsveer “Walnood 2”gezien.
Iets verder links, staan van die moderne windmolens in zicht. Gelukkig staan er ook nog oude molens in dit landschap en zijn er nog heel wat Mooie boerderijen te vinden.
Niet in ’t Zand gerust, bij snackbar ’t Smikkelhof. Wel even een sanitaire stop bij de buurman “de jonge prins”gedaan.
We zaten daar pas op 8,4 km, zag Erwin ineens, en we hadden nog maar een krappe 2 uur de tijd! Dus dat werd lopend eten dit keer. Bij het gemaal zaten twee kinderen gezellig te vissen. Aan de rechterzijde was een hele strook zwarte tulpen te zien. (heel bijzonder)
Vóór mij liep een gezelschap van 4 personen, waarvan er een een Bordje aan haar heuptas had hangen. Bij het inhalen kon ik eindelijk de tekst ervan lezen. “Dont follow me i’m lost too”,stond erop.
“Nou op deze route kun je niet verdwalen hoor, de wegen zijn hier praktisch alleen rechtdoor”, zei ik nog.
Bij boerderij de Keins, stond een kleine kapel, waar ik nog even naar binnen ben gegaan, natuurlijk. Het rook er sterk naar was, er stonden dan ook heel wat kaarsjes te branden. Weer buiten, stond daar het gezelschap dat ik had ingehaald, een oude ezel te aaien. Het beest schreeuwde of hem wat werd aangedaan. Maar werd weer rustig na een handje gras.
Na de spoorwegovergang gingen we richting Nes. Langs die weg, bij een boom, was zo te zien een vreselijk ongeluk gebeurd. Er lagen heel veel bloemen omheen en er hingen verschillende foto’s van jongeren aan de boom bevestigd. Kreeg het er koud van.
Na een klein stukje door Nes te zijn gegaan moesten we weer over de spoorwegovergang. Natuurlijk kwam net de trein eraan op dat moment.
Daarna was het niet ver meer naar de sporthal. Goed gelopen en tevreden huiswaarts kwamen we om 16.45 u te Aalsmeer weer aan.

Namens Lenie van Leeuwen.