Doorn. 05 mei 2007

de 16e Gerrit Maarseveen tocht
Op 5 mei gingen we met de bus met 58 personen op stap naar het camping het grote bos.
We waren er al snel want Driebergen wat vlak bij het startpunt is was binnen uurtje bereikt. Ze hadden denk niet op zo veel wandelaars gerekend want de route van de tien kilometer moest bij gemaakt worden. Een aantal personen moesten daardoor eventjes wachten voordat ze op pad konden.
De zon was tevoorschijn gekomen dus de korte broek aan. Nadat de routes waren uitgedeeld ging ik met Jolanda op pad.
De routes waren met gekleurde papieren vaantjes aan de bomen vastgemaakt en voor alle afstanden een anderen kleur gegeven. Dus voor de vijftien kilometer was de geel en die moest je dan volgen.
We gingen eerst over de camping langs de huisjes campers en een speeltuin naar een achter uitgang van de camping. Daarna links af door het bos langs een zandafgraving wat hun hier het Maarnse gat noemen.
Het was een stuk wat nogal kaal eruit zag, rondom waren er wel wat bomen zodat het iets minder kaal deed lijken.
Hierna kwamen we bij een landgoed wat Bornia hete hoe dat aan zijn naam komt ik zou het echt niet weten.
We gaan verder richting Austerlitz maar we hebben de piramide niet gezien. Zo komen we aan bij het eerste rustpunt maar we hebben nog geen zin om te gaan rusten dus we lopen door.
We krijgen nu een dubbele bepijling want we volgen ook een NS-route met wit/rode bordjes, voor Jolanda kwam dit bekend voor ze had daar alleens een stuk van gelopen.
Op een open veldje stond een rare antennemast en die was niet eens erg hoog en waar hij voor dient ik zou het niet weten.
Na het landgoed steken we het spoor over en lopen zo Driebergen in, daar was de volgende rust en gelijk controle voor alle afstanden. Jolanda liet de kaartjes knippen.
Volgens de route gaan we naar de heidetuin en ik weet dat het een mooi parkje is, want ik ben daar al eens geweest.
De heide bloeide nog niet maar de rododendrons waren al licht aan het kleuren zodat er toch heel fleurig er uit zag. Het is niet zo groot maar wel mooi.
Daarna wat verder door straten waar groten huizen staan waarmee ik best wil ruilen, maar dat zit er niet in.
We gaan het bos weer in voor het laste stukje langs café/rest “Klein Zwitserland” daar hebben we nog goede herining aan, met de uitgaansdag toen we daar hadden gegeten.
Zo zijn we weer terug waar we begonnen waren. Nog eventjes wat te drinken halen en wat te eten.
Henk geeft ons een seintje we kunnen weer na de bus. De club heeft nog een groepsprijs gekregen een hele zware want hij weegt 1,6 kilo we zullen heem maar onder in de prijzenkast zetten anders gaat hij door de glazenruit heen.
Het was een mooie wandeling en met mooi weer we hebben genoten.

Met vriendelijke wandelgroet Krijn Vreeken